(MPAR Pars Prima; IMPRESJA Wydawnictwa Elektroniczne SA, 2001)

Maria Skiba – sopran
Bożena Bogusz – alt
Piotr Olech – alt
Szczepan Kosior – tenor
Marcin Wolak – bas
Studium Musicae Cracoviense / Aleksander Tomczyk

repertuar: J. Riepel, E. Brikner, I. J. Holzbauer, F. Perneckher,

Kapela jasnogórska rozpoczęła działalność podczas panowania króla Zygmunta III Wazy, a zaprzestała dopiero podczas I wojny światowej (1915).Tak niezwykłą tradycją poszczycić się może zaledwie kilka zespołów w muzycznej historii Europy.W archiwum muzycznym ojców paulinów na Jasnej Górze zachowanych jest ponad 2000 kompozycji w tym dzieła największych mistrzów muzyki, m.in. J. Ch. Bacha, J. Haydna, A. Hassego, F. Rossler-Rosettiego.

Płyta jest próbą zaprezentowania i utrwalenia muzykaliów odkrytych w jasnogórskich archiwach, które w dużej części ujrzały światło dzienne po raz pierwszy u schyłku XX wieku. Wydanie płyty z muzykaliami jasnogórskimi to wyjątkowe wydarzenie muzyczne. Po raz pierwszy na taką skalę – na potrzeby niniejszego nagrania – „uchylono drzwi” do archiwum muzycznego ojców paulinów na Jasnej Górze i zaprezentowano muzykę pochodzącą i związaną z tym szczególnym miejscem. Nagranie inicjuje cykl płytowy Musica Poloniae Antiqua Restauranda MPAR, który prezentuje nieznane dzieła polskiej muzyki dawnej.

fragm. recenzji Auditum de coelis, RUCH MUZYCZNY, 22 lipca 2001:

(…) Artyści nie unikają żywych temp, chętnie kontrastują dynamikę i odważnie dobierają ornamentykę, starając się ukazać nie tylko duchową, ale także – często istotniejszą – wirtuozowską stronę muzyki. Pierwszoplanową postacią jest śpiewająca w większości utworów Maria Skiba, obdarzona giętkim sopranem, o brzmieniu – rzec można – uniwersalnym, pasującym zarówno do chorału, jak i barokowej arii. Warto również zwrócić uwagę na grę continuo, z szerokim planem instrumentów strunowych szarpanych (Magdalena Chmielecka na arcilutni, Henryk Kasperczak na teorbie) oraz grupy dętej, niestety z konieczności zdominowanej przez muzyków zagranicznych (Ales Rypan, Urszula Lewińska na obojach i Vaclav Luks, Mirek Rovencky na rogach). Czy na polskim rynku pojawiła się zatem nowa firma fonograficzna? Czas pokaże, choć chyba nie powinniśmy mieć zbyt wielkich nadziei (na okładce płyty znalazł się jednak napis sugerujący chęć tworzenia serii – „Musicae Poloniae Antiqua Restauranda”). Póki co, chwalić należy pomysł wzbogacenia multimedialnej oferty o wartościową muzykę prezentowaną na wysokim poziomie. W dodatku w bardzo atrakcyjnej szacie graficznej – to jedna z najładniej wydanych płyt w naszym kraju.

Witold Paprocki

całkowity czas nagrania: 59:46